Rodzaje depresji

To normalne, że od czasu do czasu czujesz się przygnębiony, ale jeśli jesteś smutny przez większość czasu i wpływa to na twoje codzienne życie, możesz mieć depresję kliniczną. Jest to stan, który można leczyć za pomocą leków, rozmowy z terapeutą i zmiany stylu życia.

Istnieje wiele różnych rodzajów depresji. Niektóre z nich są spowodowane wydarzeniami w twoim życiu, a inne zmianami  hemicznymi w twoim mózgu.

Niezależnie od przyczyny, pierwszym krokiem jest poinformowanie lekarza o swoim samopoczuciu. Lekarz może skierować cię do specjalisty w dziedzinie zdrowia psychicznego, który pomoże ci określić rodzaj depresji. Diagnoza ta jest ważna przy podejmowaniu decyzji o odpowiednim dla Ciebie leczeniu.

Poważna depresja

Możliwe, że lekarz nazwie to „poważnym zaburzeniem depresyjnym”. Możesz mieć ten typ, jeśli odczuwasz przygnębienie przez większość czasu przez większość dni w tygodniu.

Niektóre inne objawy, które możesz mieć to:

• Utrata zainteresowania lub przyjemności z wykonywanych czynności
• Utrata lub przyrost masy ciała
• Problemy z zasypianiem lub uczucie senności w ciągu dnia
• Uczucie niepokoju i pobudzenia lub bardzo ospałe i spowolnione fizycznie lub psychicznie.
• Zmęczenie i brak energii
• Poczucie bezwartościowości lub winy
• Problemy z koncentracją lub podejmowaniem decyzji
• Myśli samobójcze

Lekarz może zdiagnozować u pacjenta dużą depresję, jeśli występuje u niego pięć lub więcej z wymienionych objawów przez większość dni przez 2 tygodnie lub dłużej. Przynajmniej jednym z tych objawów musi być obniżony nastrój lub utrata zainteresowania wykonywanymi czynnościami.

Poważna depresja wygląda różnie u różnych osób. W zależności od tego, jak czujesz się w depresji, mogą to być:

Niepokój. Przez większość dni czujesz się spięty i niespokojny. Masz problemy z koncentracją, ponieważ obawiasz się, że może się wydarzyć coś strasznego i masz wrażenie, że możesz stracić nad sobą kontrolę.

Melancholia. Odczuwasz silny smutek i tracisz zainteresowanie czynnościami, które wcześniej sprawiały Ci przyjemność. Czujesz się źle nawet wtedy, gdy dzieją się dobre rzeczy. Pacjent może również:

• Czuć się szczególnie przygnębionym rano
• Schudnąć
• Słabo spać
• Mieć myśli samobójcze

Jeśli cierpisz na depresję melancholiczną, objawy mogą być najsilniejsze rano, po przebudzeniu. Rozważ zlecenie komuś pomocy w wykonaniu pierwszych zadań w ciągu dnia. Upewnij się, że jesz regularnie, nawet jeśli nie czujesz głodu.

Zdenerwowany. Czujesz niepokój przez większość czasu. Możesz również:

• Dużo mówić
• Ruszać się bez powodu, np. wiercić się rękami lub chodzić po pokoju
• Zachowywać się impulsywnie

Pomocna może być terapia rozmowa. Spotkasz się ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego, który pomoże Ci znaleźć sposoby radzenia sobie z depresją. Przydatne mogą być również leki zwane antydepresantami.

>Jeśli terapia i leki nie działają, inne opcje, które może zasugerować lekarz to:

• Terapia elektrokonwulsyjna (ECT)
• Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS)
• Stymulacja nerwu błędnego (VNS)

ECT wykorzystuje impulsy elektryczne, TMS – specjalny rodzaj magnesu, a VNS – wszczepiane urządzenie. Wszystkie są zaprojektowane tak, aby stymulować pewne obszary aktywności mózgu. Pomaga to części mózgu, które kontrolują nastrój, pracować lepiej.

Uporczywe zaburzenie depresyjne

Jeśli masz depresję, która utrzymuje się przez 2 lata lub dłużej, jest to tzw. uporczywe zaburzenie depresyjne. Terminu tego używa się do opisania dwóch stanów, znanych wcześniej jako dystymia (uporczywa depresja o niskim nasileniu) i przewlekła poważna depresja.

Mogą wystąpić takie objawy, jak:

• Zmiana apetytu (niedostateczne jedzenie lub przejadanie się)
• Zbyt dużo lub zbyt mało snu
• Brak energii lub zmęczenie
• Niska samoocena
• Problemy z koncentracją lub podejmowaniem decyzji
• Poczucie beznadziejności

Pacjent może być leczony psychoterapią, lekami lub kombinacją obu tych metod.

Choroba dwubiegunowa

Osoba cierpiąca na chorobę dwubiegunową, która jest również czasami nazywana „depresją maniakalną”, ma epizody nastroju, które wahają się od skrajności wysokiej energii z „podwyższonym” nastrojem do niskich okresów „depresyjnych”.

Kiedy jesteś w fazie obniżonego nastroju, będziesz mieć objawy dużej depresji.

Leki mogą pomóc w opanowaniu wahań nastroju. Niezależnie od tego, czy jesteś w okresie podwyższonego, czy obniżonego nastroju, lekarz może zasugerować stosowanie leku stabilizującego nastrój, takiego jak lit.

FDA zatwierdziła trzy leki do leczenia fazy depresji:

• Seroquel
• Latuda
• Połączenie olanzapiny i fluoksetyny

Lekarze czasami przepisują inne leki „poza klasyfikacją” na depresję dwubiegunową, takie jak lek przeciwdrgawkowy lamotrygina lub atypowy lek przeciwpsychotyczny Vraylar.

Tradycyjne leki przeciwdepresyjne nie zawsze są zalecane jako leki pierwszego rzutu w leczeniu depresji dwubiegunowej, ponieważ nie ma dowodów z badań, że leki te są bardziej pomocne niż placebo (cukrowa pigułka) w leczeniu depresji u osób z zaburzeniem dwubiegunowym. Ponadto, u niewielkiego odsetka osób z zaburzeniem dwubiegunowym, niektóre tradycyjne leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać ryzyko wywołania „wysokiej” fazy choroby, lub przyspieszać częstotliwość występowania większej liczby epizodów w czasie.

Psychoterapia może również pomóc wesprzeć Ciebie i Twoją rodzinę.

Sezonowe zaburzenie afektywne (SAD)

Sezonowa choroba afektywna to okres dużej depresji, która najczęściej występuje w miesiącach zimowych, kiedy dni stają się coraz krótsze i dociera do nas coraz mniej światła słonecznego. Zazwyczaj ustępuje ona na wiosnę i w lecie.

Jeśli masz SAD, leki przeciwdepresyjne mogą pomóc. Tak samo jak terapia światłem. Będziesz musiał usiąść przed specjalnym jasnym pudełku światła przez około 15-30 minut każdego dnia.

Depresja psychotyczna

Osoby z depresją psychotyczną mają objawy dużej depresji wraz z objawami „psychotycznymi”, takimi jak:

• Halucynacje (widzenie lub słyszenie rzeczy, których nie ma)
• Urojenia (fałszywe przekonania)
• Paranoja (błędne przekonanie, że inni próbują cię skrzywdzić).

Depresję psychotyczną można leczyć kombinacją leków przeciwdepresyjnych i przeciwpsychotycznych. Opcją może być również ECT.

Depresja okołoporodowa (postpartum)

Kobiety, które cierpią na dużą depresję w tygodniach i miesiącach po porodzie, mogą mieć depresję okołoporodową. Około 1 na 10 mężczyzn również doświadcza depresji w okresie okołoporodowym. Leki przeciwdepresyjne mogą pomóc podobnie jak w leczeniu dużej depresji, która nie jest związana z porodem.

Przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne (PMDD)

Kobiety z PMDD mają depresję i inne objawy na początku ich okresu.

Oprócz uczucia przygnębienia, możesz również mieć:

• Wahania nastroju
• Drażliwość
• Niepokój
• Problemy z koncentracją
• Zmęczenie
• Zmiana apetytu lub nawyków sennych
• Poczucie przytłoczenia

PMDD można leczyć lekami przeciwdepresyjnymi lub czasami doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Depresja „sytuacyjna”

Nie jest to termin techniczny stosowany w psychiatrii. Możesz jednak mieć depresyjny nastrój, gdy masz problemy z radzeniem sobie ze stresującym wydarzeniem w swoim życiu, takim jak śmierć w rodzinie, rozwód lub utrata pracy. Lekarz może nazwać to „zespołem reakcji na stres”.

Psychoterapia może często pomóc ci przejść przez okres depresji, który jest związany ze stresującą sytuacją.

Depresja atypowa

 

Ten typ różni się od uporczywego smutku typowej depresji. Uważa się, że jest to „specyfikator” opisujący wzorzec objawów depresji. Jeśli masz depresję atypową, pozytywne wydarzenie może tymczasowo poprawić Twój nastrój.

Inne objawy depresji atypowej obejmują:

• Zwiększony apetyt
• Spanie więcej niż zwykle
• Uczucie ciężkości w rękach i nogach
• Nadwrażliwość na krytykę

Leki przeciwdepresyjne mogą pomóc. Lekarz może zasugerować rodzaj leku o nazwie SSRI (selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny) jako leczenie pierwszego rzutu.

Czasami mogą oni również zalecić stosowanie starszego typu leku przeciwdepresyjnego zwanego MAOI (inhibitor monoaminooksydazy), który jest klasą leków przeciwdepresyjnych dobrze przebadaną w leczeniu depresji atypowej.

Depresja oporna na leczenie

Około 1/3 osób leczonych na depresję bezskutecznie próbuje kilku metod leczenia. Jeśli tak jest w twoim przypadku, możesz mieć depresję oporną na leczenie. Istnieje wiele powodów, dla których Twoja depresja może być oporna na leczenie. Na przykład, mogą u ciebie występować inne schorzenia, które utrudniają leczenie depresji.

Jeśli u pacjenta zdiagnozowano depresję oporną na leczenie, lekarz może zalecić mniej konwencjonalne metody leczenia. W takiej sytuacji czasami pomocna jest terapia elektrokonwulsyjna (ECT).